Aan de oostelijke rand van de Veluwezoom ligt een eeuwenoud erf met een boerderij en bijgebouwen. Emma ontwierp hier een nieuwe, duurzame woning, en een nieuwe loods. Het bestaande bakhuis wordt gerenoveerd en het terrein wordt opnieuw ingericht.
Het eigentijdse ontwerp is geïnspireerd op de van oudsher landelijke, ingetogen bebouwing. De hoofdvorm van de gebouwen wordt bepaald door grote rieten daken. De uitgestrekte dakvlakken worden niet onderbroken door dakkapellen of andere interrupties van het zacht glooiende riet, dat als een deken over de woning is gedrapeerd. Het dak reikt diep naar omlaag tot vlak boven het maaiveld. Om toch ook op de verdieping te kunnen genieten van de uitzichten die het terrein omringen wordt dit dekentje hier en daar opgetild zoals in oude schuren de daklijn vanzelfsprekend omhoog week voor hoge deeldeuren.
Onder het dak wordt een open en uitnodigende gevel gemaakt van natuurlijke, ambachtelijke materialen die mooi zijn en mooi oud kunnen worden. Verticale verduurzaamd houten delen omsluiten diepliggende raampartijen. De houten kozijnen zijn wit en worden ingepast in een rank en wit kader. De plint is van donker stucwerk. Hieruit schieten enkele gevelpenanten omhoog in wit stuc om gevelbegroeiing te faciliteren.
De woning is voorzien van een duurzaam installatieconcept. Gevels en dak zijn extra goed geïsoleerd. De weinige energie nog benodigd wordt gehaald uit een houthaard, die geïntegreerd is met een hoog rendement verwarmingsketel. Ook wordt warmte teruggewonnen uit afvalwater en ventilatielucht. Het huis wordt opgetrokken uit beton gevulde houtvezelcementblokken, een systeem uit de Alpen dat de warmteaccumulatie van een stenen huis combineert met de damp open eigenschappen van houtmassief bouw.